TUTSAK KELEBEK

Yüreğimin akustiğine dokundu hayat.Kaçar gibi ruhuma iliştirilmiş birkaç notadan koşuyor gibiyim,geçiyor gibiyim şarkılarından.Duymuş gibiyim.Ezberleyememiş veya belki de ezberlemiş ama her seferinde yine görmezden gelmişim.Bedenimde gezinen ince bir sarhoşluk var.Damarlarımdan aşağıya doğru...Belki de yukarı doğru zihnimin.Keskin ve acıtır gibi canımı.Kaçar gibiyim gerçeklerden,yaşadığımı sanarken koşuyorum sadece.Ben o orkestranın içinde yanlış basılmış bemol gibiyim.Duyması zor gibi.Küfür gibi geliyor kulağıma.Sessizce bekliyor gibiyim ölümü şimdi.Nefes alışverişlerim yavaşladı zamanla.Yine de koşuyorum.Peşimde biri var biliyorum.Arkakapısını arıyorum hayatın.Şimdi hayata mahkum bir demir parmaklık içindeyim.Ellerimle kazıya kazıya mezar taşımı,kaçar gibiyim.Soluğumun sessizliği asılı kalmış bir intihar ipinin ucunda.Küçük nefesimin ekşi kokusundan süzülen bir yorgunluk var burnumun ucunda.Parmaklarımın uyuşukluğu iz bırakmış sanki demir parmaklıklarında hayatın.Zorlamış ve cezanlandırılmış gibiyim.Kefenimi arar gibiyim silmek için yaralarımı.Kovaladığım bir şey var biliyorum.Hayattan sakındığım kalbi kendime kurban etmişim.Bulanık görüyorum geçtiğim yolları.Yavaşlıyorum ve sonra yürür gibiyim.Artık yakalayabilirler beni.Umutlarım.Yakalanır gibiyim hayata yeniden bağlanır gibiyim.Bileklerimde çizgi çizgi ölüm var.Şiir okuyorum şimdi sessizce.Satır satır ağlayarak.Kalkmaya çalıştıkça daha çok yükseliyor sesleri yaralarımın,yıpranmış tenimde.Darmadağınım.Yalnız ve uykusuz.Uyumak için ara vermiş gibiyim yola.Ya da uyanmamak için yola çıkmış gibi.Gözlerimi kapatırken birbirlerine sarılıp ayrılmamasını dilediğim kirpiklerimin uçlarında kurumuş gözyaşları var.Severken vazgeçmiş gibiyim hayattan.Çünkü yaralar açmış.Boynumdan başlayarak ayak uçlarıma kadar ellerimi gezdirdim tenimde.Çok yaralar açmış.Şimdi çıplaklığımla yeniden bekler gibiyim onu.Gözlerimin içinden geçen uyuşturucuyu alır gibiyim zihnime.Kapanmasınlar diye kalkıp dans ediyorum.Kollarımı sallıyorum,ayaklarımı yaralarımı hisssederek basıyorum,dönüyorum ve sonra kalbimde kenetliyorum avuçlarımı.Duyuyorum kaçamıyorum.Çünkü umutlarıma yakalandım biliyorum.Bir yerlerde hep beni bekleyen umutlar var yakalanacağım.Kovaladığım ölüm delik bir sandala binip akar gibi damarlarımdan.Ölümü öldürür gibiyim içimde.Kefen aramayı bırakıp tüm çıplaklığımla umutlarıma sarılmışım.Şimdi kozasından çıkan kelebek gibiyim.Umutlarına tutsak bir kelebek.Ben bir tutsak kelebeğim.Hayata değil umutlarına tutsak.Sevmeye tutsak...